Sen neyle meşgulsün?
Yaşamın boyunca -şanslıysan- 3 aşamadan geçersin. ---
1. AŞAMA: UYUYANLAR Uykuda doğarsın, uykuda büyürsün...
Gençken, UYURSUN. İlk çimdiği, göğsüne takmayı hayal ettiğin o kurdeleden, karnendeki “hepsi pekiyi”den, yani “BAŞARI”dan yersin. Kazanmayı öğretir sana yaşam yavaş yavaş...
Ve kaybetmekten korkmayı. Önüne seçenekler koyar sonra bir gün:
Servet mi, şöhret mi, kudret mi?
Yoksa hepsi mi?
---
2. AŞAMA: UYUMLANANLAR Bulaşıcı bir hastalık gibi karışır kanına bunlar...
Seversin hepsinin sıcağını. Dersin ki: "Ne yapabilirim ki?" "Mecburum ben de herkes gibi buna."
"Dünyanın kuralları böyle! Kazanmak istiyorsam, uymak zorundayım." İçten içe çürürsün. Sen olmaktan çıkarsın; ama ne fayda... UYUMLANIRSIN.
---
3. AŞAMA: UYANANLAR
Sonra, belki bir gün, vaz geçersin. Kalbin yanar, söner, küllenir. Külünden kendi Anka kuşun seslenir; onu dinlersin. Sana verilmiş o pusulayı fırlatıp atarsın denize... Sonsuzmuş gibi görünen bir mavinin ortasındayken hem de. Geceyi bekleyip yıldızlara bakacak cesareti bulursun.
Kaybolmaya bile razı olup; rüzgara kulak vermeyi, kürek çekip terlemeyi, akıntıya teslim olmayı seçersin. UYANIRSIN. — Hep söylerim...
Çağımızın ozanları da devrimcileri de şarkı yazarlarıdır.
“It’s Alright, Ma”da #BobDylan der ki:
“İnsan doğmakla meşgul değilse, ölmekle meşguldür.” — Sen neyle meşgulsün?